Minik kızımız Ada Deniz kendince bir dil geliştirdi sanırım. Ağzının içinde sürekli bir şeyler mırıldanıyor, bıdı bıdı konuşuyor, gözler ve mimikler olayın derecesine göre büyüyor, eller ve vücut diliyle senkronize olarak anlatıyor sonunda da ‘‘öyle değil mi?’’ deyip noktalıyor.

Anneciiii, babaciiii diye bizim dikkatimizi kendi üzerine çekene kadar sesleniyor. Anneciiii babaciii

Genelde göz teması kurmak istiyor siz ona efendim Adacım deseniz de yeterli olmuyor illa dönüp gözlerine bakıp evet seni dinliyorum demeniz gerekiyor.

Sonra sazı alıyor eline … yine kendine özgü diliyle başlıyor anlatmaya… civiviiviiciiiiiiivciiivvv… “sonra” deyip devam eden yeni cümleler… Çok düzeeelll, çok eğlenceliii, çok şirinnn,  bunlar bugünlerde beğendiği şeylere söylediği cümleler. Genelde kalabalık ortamda başkaları konuşurken daha bir gaza geliyor oda aynı hızla konuşmaya çalışıyor…

Kendi dünyasında olup bitenleri anlatıyor. Bu aralar duymaktan  çok zevk duyduğumuz yeni kelimelerimiz;

• yakalamaya ( kovalamacılık oynarken söylediği söz yakalayamazkiiii demeye çalışıyor:)
• Ahdobott
• vavi (mavi renk)
• Tirmizi
• petitam ( Baby TV deki hipopotam)
• Bebeciiii (kuzeni defne)
• men (ben)