Adacım bugün Babanla, dogdugun gunden beri yattigin muhteşem beşiğinde artik rahat edemedigine karar verdik ve seni bir boy büyük olan park yatağına taşimayi uygun gorduk.Tabi bu karari almak ve uygulamak bizim için hiç de kolay olmadı 🥺 Daha sen doğmamistin, Babanla, senin yatak oda takımını almaya gittiğimizde mobilyana ek olarak yanımızda yatabilecegin bir de beşik almak istedik. Magazada cok guzel bembeyaz, prenses yatagi gibi cok guzel bir besik vardi, biz bayildik ona ama daha sonra almak uzere ayrildik dukkandan. Bu besigi cok begendigimizi ogrenen Neslihan Teyzen onu bize hediye etti 😄 büyük bir heyecanla oda takımının ve bu muhteşem beşiğin eve gelmesini bekledik. 3 Haziran’da (benim doğum günümde) oda takımın geldi. Çok heyecanliydik, acaba nasıl olacak diye merak icerisindeydik Babanla. Çok guzel, rüya gibi bir odan oldu 😄 Sonrasında  sırasıyla perdelerin, halın geldi ve odan kullanıma hazır oldu. Eşyaların, kıyafetlerin güzelce yıkanip, ütulenip dolabına, çekmecelerine yerleşti.

Büyük bir özen ve araştırma sonucu aldığım kozmetiklerin (sampuanin, kremlerin, sabunların, bebe yağların, pisik kremlerin, bezlerin, mendillerin, tutumların ve tüm cicilerin senin dokunuşlarinla buluşmak üzere dolabına yerleşti. Her aksam isten eve gelir gelmez Babanla önce senin odana girip hayrana hayran eşyalarını seyrediyorduk. Seni konuşup nasıl olacağın hakkında kendimize yorumlar yapıp heyecanımıza heyecan katiyorduk… Günler gecmek bilmiyordu bir türlü. Sıcak ve bunaltıcı hava bu durumu daha da zorlastiriyordu. Yine böyle sıcak bir gunün ardından baban beni herzamanki gibi😄) (fedakar baban beni hergün ise götürüp getiriyordu) isten aldı ve eve getirdi, yüzünde bir telaş ve heyecan vardı hızla beni yukarıya yatak odamıza çıkardı. O muhteşem beşik eve gelmiş ve yerini almıştı 😄 benim başucuma koymuştu baban. Bu sürpriz beni Çok mutlu etti, seni onun icinde hayal ettim hemen, daha kaç gün kalmıştı  onun icinde yatmana acaba???? Artık gelsin istiyorduk bu minik prenses😄. Her sabah gözümüzü açtığımızda ilk olarak bu beşiğe bakıp seninle ilgili hayaller kurup, hep birlikte uyanacagimiz sabahların sohbetlerini yapıyorduk. Beşiğin bize bakan tarafındaki şeffaf bölme sayesinde seni yattığın yerden rahatlıkla gorebilecektik. 16 Ağustos 2013 Cuma öğlen saatlerinde minik Ada Deniz artık evindeydi. Bu ceremoniyi daha sonra detaylica anlatacağım için kısa geciyorum. Seni hemen bu guzel beşiğe yatırdık, sen okadar küçüktün ki bu minik beşik sana kocaman bir karayolda gibi gelmişti, icinde adeta kaybolmustun. İste  o gün bügündür uyuduğun beşik bugün itibari ile misyonunu tamamladi ve yerini onun kadar seker olan park yatağına bıraktı.

Gozbebeğimizin ilk günlerine, ilk aylarına tanıklık eden bu beşiğin manevi degeri çok büyük bizim için… Ne mutlu bize ki saglikla, huzurla geçirdiğimiz beş buçuk ayın ardından o günleri zevkle ve hasretle anıyoruz. Dolan gözlerimin nedeni hayatımın en guzel tecrübesi olan annelik günlerimin bu beşikle başlamasidir. Evimize gelişiyle bizi anne baba havasına sokan bu beşiği hiç unutmayacağız…

Yaşattığın tüm guzel anılar için çok teşekkür ederizzzz minik beşik…